نام گروه :(opeth (1990 – present
اعضای گذشته :
Kim Pettersson
Mattias Ander
Andreas Dimeo
Nick Döring
Stefan Guteklint
David Isberg
Johan DeFarfalla
Anders Nordin
Martin Lopez
Peter Lindgren
اعضای حال :
Mikael Åkerfeldt(وکال - گیتار لید و ریتم - باس روی البوم سوم) (1990 – present)
Fredrik Nordström (ریتم و لید گیتار – بک وکال) (1997 – present)
martin mendaz (بیس) (1997- present)
Martin "Axe" Axenrot (درام) (2006 – present)
Per Wiberg (کیبرد – بک وکال) (2005 – present)
دیسکوگرافی :
orchide 1995
morningrise 1996
my arms , your hearse 1998
still life 1999
blackwater park 2001
deliverance 2002
damnation 2003
ghost reveries 2005
watershed 2008
opeth در سال 1990 در استکهلم سوئد توسط David Isberg در سبک پروگرسیو دث پایه گذاری شد. به عنوان اولین انتخاب دیوید Mikael Åkerfeldt رو برای پیوستن به گروه تازه تاسیسش به عنوان نوازنده بیس دعوت کرد و mikael هم به زودی پس از پیدایش مشکلات و تزلزل در بند قبلیش (Eruption ) به گروه پیوست . با وجود میکاییل روی گیتار و دیوید روی وکال بند هنوز هم با کمبود اعضا مواجه بود و کارها به خوبی پیش نمیرفت . موزیکسین های بیشتری مورد نیاز بود ، Anders Nordin به عنوان درامر و Nick Döring به عنوان بیسیست به اونها پیوستند و Andreas Dimeo هم به عنوان گیتاریست دوم به گروه ملحق شد . بعد از این جابجایی ها حدود کمتر از یکسال اونها در یک مدرسه با تجهیزات قراضه ای که داشتن تمرین کردن و در این مدت فقط در شو ها مینواختند . اونها تابستون سال 1991 رو با تمرین در جزیره ای بیرون از استکهلم با دوست قدیمیشان Max Jaderberg گذراندن و او هم در این مدت نظریاتشو روی صدای گیتار بیس منتقل کرد .
پس از اتمام اولین پروژه Andreas Dimeo و Nick Döring از بند خارج شدند و برای اجرای بعدی Kim Pettersson و Johan DeFarfalla به ترتیب به عنوان درامر و بیسیست به گروه پیوستند و پس از اجرای دوم DeFarfalla گروه رو ترک کرد و تا 1994 به گروه بازنگشت ، petterson هم یک اجرای دیگه برای گروه کرد و در پایان سال 1991 گروه رو ترک کرد برای اون اجرا اعضا Peter Lindgren رو پیدا کردن که بیس بزنه ولی پس از ترک گروه توسط پترسون اون هم به سر ساز تخصصی یعنی گیتار بازگشت .
در اوایل سال 1992 دیوید هم گروه رو ترک کرد و بر اساس تجربیات و خلاقیت های میکاییل در گروه Eruption به عنوان وکال اون به عنوان وکال جدید گروه شروع به فعالیت کرد و با کمک Peter Lindgren به سرعت شروع به نوشتن لیریک و موزیک کرد . و سه نفره به مدت بیشتر از یک سال به تمرین پرداختند تا بالاخره به صورت تصادفی با Stefan Guteklint نوازنده بیس گیتار اشنا شدند و همکاری اونها حدود یکسال ادامه پیدا کرد .
پس از اینگه گروه توانست با Candlelight Records قرارداد ببنده استفان هم از گروه جدا شد . و گروه اولین البومشون به نام Orchid ( ارغوانی ) رو با حضور دوباره ی Johan DeFarfalla به عنوان یک بیسیست موقتی ضبط کردند (که در نهایت و تصادفا به یک عضو ثابت گروه تبدیل شد) این در حالی بود که تمام کارهای تهیه و تولید رو خود گروه انجام دادند. Candlelight Records نخستین البوم گروه رو در سال 1995 منتشر کرد و در سال 1997 هم این البوم توسط کمپانی Century Media Records در ایالات متحده امریکا منتشر شد...
البوم دوم اوپس با نام Morningrise (طلوع صبحدم ) در مارچ و اپریل سال 1996 ضبط شد و پس از گذشت بیش از 1 سال منتشر شد و اینبار Dan Swanö تهیه البوم رو قبول کرد و همانند البوم قبلی اداره و گارگردانی البوم رو هم بر عهده گرفت . البوم 5 اهنگ داشت که از 10 تا 20 دقیقه طول داشتند که از بین انها Black Rose Immortal با 20 دقیقه درازا به عنوان طولانی ترین اهنگ اوپس شناخته شده است . به همراه انتشار البوم دوم تور 26 روزه اروپای اوپس همراه با cradle of filth پشت سرش اومد ، پس از تور Johan DeFarfalla رو انداختند بیرون و Anders Nordin کشید کنار و رفت به برزیل .
در سال 1998 البوم سوم نیز به نام My Arms, Your Hearse ( نیروی من ، نعشکش تو ) ضبط شد و کار های Martin Lopez هم بر روی درام توسط گروه دیده شد . ماجرا از این قرار بود که دوست مارتین یعنی Martin Mendez یک مدت کمی قبل از ضبط البوم به عنوان بیسیست استخدام شده بود که به این وسیله لوپز با گروه اشنا شد... ولی با این حال مارتین مندز خیلی زمان برای یادگرفتن کارهای اوپس تلف میکرد بنابر این میکاییل نواختن بیس رو برای ضبط البوم برعهده گرفت . همچنین بند مورد حمایت و کمک تهیه کننده ی تحسین شده ی سوئدی Fredrik Nordström نیز قرار گرفت کسی که با بند های شاخ دیگه ای مثل Arch Enemy ,in flames و Dark Tranquillityکار کرده بوده ...
My Arms, Your Hearse تغییراتی رو در نوشتن اهنگ ها در بر داشت به صورتی که به جای اهنگ های اپیکه ده دقیقه ای به بالا البوم اهنگهایی با طول 6.5 تا 8 دقیقه رو شامل میشد . البوم از لحاظ لیریک مفهومی تر و سیاه تر از البوم های قبل بود به همراه قسمت های کوچکتری از اکوستیک که با تغییراتی هم همراه بود . وکال هم بر روی یک تون عمیق و رعب انگیز که تا حدودی از دث متال تاثیر گرفته بود متمرکز شد . از بین اهنگ های البوم اهنگ Demon of the Fall بین طرفدارهای گروه خیلی گل کرد و اهنگ دیگه هم به نام Epilogue 3 دقیقه outro داشت و در نهایت این البوم نقطه ی پایان همکاری گروه با کمپانی Candlelight Records بود . در ضمن مارتین هم با تاثیراتی که از سبک جاز در نواختن درام داشت تونست در این البوم خیلی خودشو نشون بده ...
البوم چهارم گروه سال بعد یعنی 1999 با نام still life ( طبیعت بی جان ) توسط Peaceville Records منتشر شد . این البوم هم همانند قبلی مفهومی بود و بر روی داستان عشق یک مرد به زنی به اسم Melinda متمرکز شده است ؛ روند کلی داستان اینطوره که اون مرد به دلیل نداشتن عقاید همانند اطرافیانش از محل سکونش تبعید شده و وقتی از تبعید برای پیدا کردن ملیندا میاد هردوشون رو اعدام میکنند ... جالب اینجاست که میکاییل هم اسم دخترش رو به خاطر این کاراکتر میزاره ملیندا ... تهیه کنندگی هم رفت زیر دست Fredrik Nordström ...اهنگ های البوم به سمت اهنگ هایی با بالانس بالا مثل البوم morningrise برگشته و ملودی های گیتار اکوستیک هم به دث متال نزدیک شدند و در واقع ریز تر شدند ... البوم still life به عنوان یک نقطه و گام بزرگ به سمت تحول در اهنگ های اوپس مطرح شد . این اولین رکورد اوپس با نوازنگی بیس توسط Martin Mendez تازه کار بود و فقط دوبار بصورت کامل و توسط تمامی اعضا با هم تمرین شد ... البوم طی زمان بندی اصلی قرار بود در اواخر سپتمبر 1999 منتشر بشه ولی افتاد عقب تا 4 اکتبر و باز هم خبری ازش نشد تا 18 اکتبر که بالاخره منتشر شد.
البوم پنجم گروه با نام blackwater park ( پارکِ بلک واتر ) در سال 2001 زیر نظر کمپانی Music for Nations به بازار امد و هم در امریکای شمالی نقد های خوبی خورد هم موفقیت تجاری مناسبی بدست اورد . البوم تاثیرات قوی تری از متال را به نمایش گذاشت . گروه Steven Wilson مرد اول گروه Porcupine Tree رو برای تولید البوم اوردند تا نقش بک وکال رو در اهنگ ها اجرا کند و همچنین قسمت هایی از گیتار و پیانوی مورد نیاز رو بنوازد .
البوم 2002 گروه با نام Deliverance (رستگاری ) هم بوسیله ی استیون ویلسون تهیه شد و به مانند البوم قبلی توسط Music for Nations ریلیز شد و در بیلبورد چارت top 100 مجله ی heatseeker قرار گرفت . البوم محتوی اهنگ های 5 تا بالای 10 دقیقه بود ، در واقع این اولین البوم با این طول پس از morningrise بود. این البوم یکی از سنگین ترین البوم های اوپس هستش ، که اهنگ هایی ابداعی رو در بردارد که تقریبا شبیه اهنگهای Morbid Angel هستش ... اوپس همچنان به ازمایش کوتاه و بلند کردن زمان اهنگ ها و ضرب ها ادامه داد مخصوصا در intro و outro اهنگ های البوم ششم ....
البوم هفتم یعنی Damnation همزمان با Deliverance ضبط شد . این البوم کاملا از عناصر دث متال خالی بود و در واقع پرگرسیو راک دهه ی 70 رو نشون میداد . Steven Wilson تهیه البوم رو بر عهده گرفت و این در حالی بود که بک وکال و کیبرد هم بر عهده داشت، همچنین علاوه بر اینها استیو یک اهنگ هم با نام Death Whispered a Lullaby نوشت . در نهایت میکاییل این دو البوم رو به مادر بزرگش که در طول ضبط البوم ها در یک حادثه رانندگی جان باخت تقدیم کرد.
در سال 2004 گروه Lamentation (سوگواری ) رو منتشر کرد ( زنده در shepherd's Bush Empire سال 2003 ) که یک dvd دو ساعته از کنسرت shepherd's Bush Empire در لندن هستش .
در طول تور البوم گروه Per Wiberg رو برای نوازندگی کیبرد اوردند که اندکی پس از ان هم او به عنوان پنجمین عضو گروه معرفی شد.
اوپس در 15 مارچ 2005 به استودیو وارد شد تا البوم بعدیشون که بعد ها با اسم Ghost Reveries ( اوهام روح ) در سال 2007 منتشر شد رو ضبط کنند . با توجه به تجربیاتی که اوپس از ازمایش هایش بر سه البوم قبلی بدست اورده بود، البوم هشتم بصورت چکیده ای از این تجربیات عرضه شد همراه با این که بعضی از نکات ریسکی رو تا حد زیادی متوقف کردند .
در یک مصاحبه در ژانویه سال 2006 Peter Lindgren خبر داد که Martin Lopez درامر گروه بند را به علت بیماری های روحی ترک کرده است . پس از ان Martin Axenrot جایگزین او شد .
در 24 جولای 2006 اوپس در یک تور به همراه Megadeth, Lamb of God, and Arch Enemy اجرا کرد .
بعد از حدود 200 اجرا از البوم Ghost Reveries اوپس در نوامبر سال 2007 دوباره با تهیه کنندگی میکاییل وارد استودیو شد و در سال 2008 گروه 13 اهنگ رو داشت که 3 تا کاور هم در بر داشت . البوم نهم با نام Watershed (ابخیز) با 7 اهنگ به همراه کاورهایی که در ورژن های جدا گنجانده شده بود کامل شد و در 3 جون سال 2008 منتشر شد و این در حالی بود که نسبت به البوم های قبلی میکاییل اهنگ های البوم را یک مقدار انرژیک تر کرده بود . البوم در بیلبور 200 تایی امریکا رتبه ی 23 رو بدست اورد که بهترین مقام در چارت برای گروه بود و همچنین در بسیاری از کشور ها ی دیگه هم موفقیت هایی بدست اورد بطوریکی در استرالیا رتبه ی 7 رو بدست اورد و این درحالی بود که حتی در اوایل انتشار البوم رتبه ی 1 چارت رو بدست اورده بودند .
در نهایت باید گفت که تقریبا هیچ کس نمیدونه که opeth یعنی چی ؟ در واقع هم معنا نداره و از اسم شهرِ ماه به نام opet که در کتاب wilbur smith به نام Sunbird امده است گرفته شده است .
............................
با وجود طولانی شدن بحث حیفم اومد این شعر زیبا ازالبوم blackwater park رو براتون نزارم امیدوارم ترجمه بتونه منظور شعر رو برسونه
Harvest
درو
Stay with me awhile
اندکی با من بمان
Rise above the vile
برفراز پستی قدعلم کن
Name my final rest
اخرین بقایای مرا نام بنه
Poured into my chest
(همان هایی)به درون سینه ام ریخته شده اند
Into the orchard I walk peering way past the gate
در باغستان راه اعیان را پشت به دروازه میپیمایم
Wilted scenes for us who couldn't wait
مناظر برای ما ، کسانی که نمیتوانستیم درنگ کنیم پژمرده اند
Drained by the coldest caress, stalking shadows ahead
با سردترین اغوش ها خشکیده اند ، سایه هایی که به جلو میخرامند
Halo of death, all I see is departure
هاله ی مرگ ، هرانچه میبینم کوچ کرده است ( مرده )
Mourner's lament but it's me who's the martyr
تاسف سوگواران ، اما این منم همان کسی که شهید شده است
Pledge yourself to me
خودت را به من بسپار
Never leave me be
هرگز مرا تنها مگذار
Sweat breaks on my brow
چین های زیبا بر روی پیشانیم
Given time ends now
زمان سپرده شده حالا به اتمام رسیده است
Into the orchard I walk peering way past the gate
Wilted scenes for us who couldn't wait
Drained by the coldest caress, stalking shadows ahead
Halo of death, all I see is departure
Mourner's lament but it's me who's the martyr
Spirit painted sin
روح به گناه الوده شده است
Embers neath my skin
خاکستر های گرم بر زیر پوستم
Veiled in pale embrace
محصور شده در اغوشی بی فروغ
Reached and touched my face
صورتم را بدست اورد و لمس کرد
Into the orchard I walk peering way past the gate
Wilted scenes for us who couldn't wait
Drained by the coldest caress, stalking shadows ahead
(Release your grip, let me go, into the night)
(بیماریت رو رها کن ، بگذار بروم ، به سوی شب)
Halo of death, All I see is departure
Mourner's lament but it's me who's the martyr
.jpg)
۱ نظر:
بعد از 13 سال این بیوگرافی رو می خونم. اوپث از بند های ماندگاره مخصوصا در چنین روزهایی که موسیقی های کم ارزش بخاطر تبلیغات بالا طرفدارای خیلی زیادی پیدا کردن نبوغ استفاده از نوت ها تو اهنگ های اوپث بی نظیر و محشره.
ارسال یک نظر